Ben bir öğretmenim,
Ben bir öğretmenim,
Alacakaranlığın koynunda bestelenen,
Bir nağme olur söylerim türkümü,
Bir destan olurum dilden dile,
Gönlümde sevdam, ellerimde yüreğim,
Umutlarım var dağlar kadar,
Yollarım var sonsuza uzanan,
Kır çiçeklerim var bahçemde taptaze!
— Gönlümün çiçekleri.
Umutlarımı yazdım yapraklarına teker teker,
Ve yıldızlar taktım saçlarına gökyüzünden.
Küçücük ellerinde bana gülücükler sundular,
Gözyaşlarını hediye ettiler vurgun zamanlarımda,
Bazen bir rüya olur böler gecelerimi,
Bazen bir düş olur alır hayallerimi,
Bazen her biri ayrı bir cemre olur gönlüme,
Sular sessizliğe dalar ben hayallere.
Gül bahçesinde dolaşır gibi olurum,
Aralarında dolaştığım zaman,
Burcu burcu kokar,
Damla damla akar içime.
Her biri Bahar’ı anımsatır; yemyeşil.
Bir yakut parlar sarar benliğimi,
Bir zümrüt göz kırpar sessiz sedasız,
Bir ay ışığı ansızın alır da gözlerimi,
Her yer bayram olur o zaman.
Bir tutam nergis koklar,
Bir demet yasemin bulurum ellerimde.
Günler bahara döner de,
Her yer seyran olur o zaman.
Derken kırmızı bir gül “günaydın” der,
Salınır papatya gönlüme de nigehban olur.
Suyunu veririm de sedefin solmasın diye,
Yağmur yağar saçlarıma mevsim mevsim,
Bir tomurcuk açar karşı tepelerde,
Güneş guruba döner, ben doğarım.
Ben bir öğretmenim,
Gülen gözlerle gülen,
Ağlayan gözlerle ağlayan,
Ben bir öğretmenim,
Bir şair ve bir bahçıvan…
19 Aralık 2006.
5 E SINIFI ANISINA. |